NOEL GÜLÜ (HELLEBORUS ORİENTALİS)
Latince adı ‘helleborus’ olan noel gülü, düğün çiçeğigiller familyasından. Yeşilimsi beyaz çiçekleriyle diğer türler kadar dekoratif görünmese de, oldukça çekici bir çiçektir.
Helleborus cinsi bitkilerin Güney ve doğu Avrupa’dan Kafkasya sınırlarına kadar yayılmış yaklaşık 20 türü bulunur. Bunların Türkiye’de doğal olarak yetişen iki türü vardır. Bunlardan Helleborus orientalis, Kuzey Anadolu’da Bolu, Kastamonu gibi illerde geniş bir yayılma alanına sahiptir. Genellikle orman açıklıklarında ve orman altlarında yetişir. Diğer bir tür Helleborus vesicarius ise Güney Anadolu, Amanos Dağları, Kahramanmaraş, Gaziantep çevresinde yetişir.
Helleborus orientalis halk arasında Bohçaotu, Kara çöpleme, Siyah harbak, Boynuz otu, Dana bağırtan, Dana kıran gibi yöresel isimlerle anılır.
Serin yerleri sever, doğrudan rüzgarda kalmak istemez, humusça zengin kireçli toprakta mutlu olur, neme ihtiyaç duyar.
Aralık ayından itibaren temmuz ayına kadar açık sarı, beyaz, yeşil, kırmızı veya mor renkte çiçek açar. Çok tahriş edici olduğundan dahili olarak kullanılmaz. Haricen bilhassa veteriner hekimliğinde derideki parazitlere karşı kullanılır. Sancılanan hayvanın kulağının bir bıçak ucu ile delinir ve yara içine bir kök parçası sokulur. Bu bitki değişik Avrupa kültürlerinde öteden beri çeşitli ülserli hastalıkların tedavisinde kullanılmaktaydı.
Çiçeğin hikâyesi: Noel’de genç ve fakir bir çoban Hz. İsa’nın bir akşam yemeğine davetlidir. Fakat hediye olarak götürebileceği hiç bir şeyi yoktur. Noel zamanı çiçek açmış olan bu çiçeği toplar.
O zamandan sonra bu çiçek ‘noel gülü’ olarak bilinir.
Fotoğraflar : Şevki Silan
Kaynak : İnternet
